درودت باد ای داد ِ پس بیداد

درودت باد ای در کرنش لبهای ما ، صد حنجره فریاد

درودت باد ای واگیر ِ بیداری بر این مخمورگان مات ِ دشمن شاد

درودت باد ای در قحطی عشق و جنون ،

مجنون‌تر از لیلی و شیرین‌تر ز هر فرهاد

درودت باد ای مرهون تو صد خاطر و صد یاد

درودت باد سر دادم به ره دیده ، دلی در دوریت در داد ،

میدانم تو می‌دانی ، بماند هرچه بادا باد

علی اکبر رائفی پور (آرما)

آرما همان آرمان نا تمام است

منبع : موسسه مصاف (masaf.ir)